pchła (bajka)

pchła

Raz na drodze stała pchła;

mała, sprytna, podskakuje.

Zobaczyła nagle psa,

już na grzbiet psi się pakuje.

W sierść wczepiona szczypie, kąsa

w lewe ucho, potem w prawe.

Warknął pies spod swego wąsa:

w dokuczaniu to ma wprawę!

Chciał ją rozgnieść na pazurze,

lecz nic z tego, bo umyka!

Już zębami ściska w skórze

- ta ucieka spod języka!

Syczy biedak: oszaleję!

Ten krwiopijca mnie podjada

i do tego w nos się śmieje,

złośliwości wciąż dokłada.

W końcu miarka się przebrała.

Krzyknął: starczy, czas ochłody!

Teraz ci pokażę mała!

I pies susa dał do wody.

Znalazł sposób w psim rozumie,

aby pozbyć się insekta.

Przecież pchła pływać nie umie.

Kąpiel w wodzie - to recepta. 

2013

Copyright by Ewa Krzywka  ©